meta name = “viewport” content = “width = device-width, initial-scale = 1.0”
Milligenhof goes Wales Cardigan Bay 2023 (deel 4)

Het is zondag en volgens de buienradar van Jeannette de mooiste dag van de week. We gaan naar New Quay voor een boottocht en alle honden mogen mee. Het is enorm druk op de kade en er is zelfs live muziek. We zijn net onderweg en we zien gelijk Dolfijnen, dat is een gelukje.

De lucht wordt donker en als snel komt de regen met bakken uit de lucht. Ratna kruipt onder de bank. Jinx vindt haar een mietje, maar kiest uiteindelijk ook eieren voor haar geld en zoekt haar heil in de kajuit van de kapitein.  De gids vertelt rustig verder over de populatie dolfijnen, zeehonden en spectaculair snelle papegaaiduikers. Als we allemaal doorweekt zijn, stopt het met regenen. Het blijkt een bijzondere dag te zijn, wat de feestelijke drukte in de haven meteen verklaarde.

milligenhof-cardigan-bay-010
milligenhof-cardigan-bay-011

Er wordt een nieuwe reddingboot in gebruik genomen. De trots van de omliggende bewoners, kosten nog moeite waren gespaard om na 30 jaar weer een echte reddingsboot aan hun vloot te kunnen toevoegen. We liggen eerste rang voor de presentatie van alle boten en aanschouwen de stunts en moves van de nieuwe reddingsboot.

Al met al duurde ons boottochtje ruim een uur langer dan gepland. De zon scheen weer en de hondjes lagen te slapen op het dek... wat een dag… het was weer perfect!

Het weekend was alweer voorbij en we slaan onze gebruikelijke ‘Yes to the dress’-ochtendritueel over. De dames gaan even daar Cardigan, want er mag nog een Cardigan Bay-trui mee naar huis. Op de terugweg stoppen we bij een tuincentrum wat geen tuincentrum blijkt te zijn. Met een auto vol met theepot-vogelhuisjes, vogelvoer-theekopjes en een egelhuis rijden we lachend terug naar Bert, die inmiddels het ontbijt klaar heeft staan. 

We zijn zo enthousiast over onze aangekochte souvenirs, dat we na het ontbijt terugrijden en de rest van de voorraad theepotten en kopjes opkopen. Bert kijkt bedenkelijk, maar volgens Jeannette past het makkelijk in de auto.

We wandelen bij Cenarth Falls 2,5 uur dankzij een doodlopend bospad, wat volgens dokter Google de juiste kant op was. Bert zijn bruine benen komen iets gehavend uit de strijd. Gelukkig is er aan het einde een souvenirwinkeltje en een pub. We geven Bert een biertje en houden ons in... we kopen slechts een paar sokken met corgi’s erop. Die passen sowieso wel in de auto. 

Op de terugweg nemen we de toeristische route genavigeerd door ons navi-wonder. Bergje op, bergje af, hoe smaller hoe leuker. De Skibo-stand? De dames zijn aan de winnende hand.

milligenhof-cardigan-bay-012

No Code Website Builder