meta name = “viewport” content = “width = device-width, initial-scale = 1.0”
Al een tijdje had ik een mooie rode teef op het oog. Welshclan’s Kirby Keen, ja daar wilde ik graag een pup van. Ook van de reu Batman Forever Controversia was ik zeer gecharmeerd. Bij de familie Minet had ik mijn wensen kenbaar gemaakt. Zelf hadden ze plannen om eventueel een reu aan te houden en zo werd mij de 1e keus van de teven gegund. Op 8 juni 2006 werden er maar liefst 4 teven en 3 reuen geboren. Toen ik voor het eerst naar de pups kwam kijken, viel mij de hoge kwaliteit van het nest direct op. Daardoor bleef mijn keus niet beperkt tot 1 pup. Tot op het laatst heb ik de vrije keus gekregen. Mede bepalend was de DNA-test voor het PRA-gen. Ik wilde graag een pup, die genetisch vrij is van het PRA-gen. Toen waren eindelijk de testuitslagen binnen. Het teefje waar ik mijn oog op had laten vallen was vrij van het PRA-gen! Dat is nu onze Hazel (Welshclan’s Vrouwe Valouwe).
Even bracht het wat onrust in de roedel. Jutter moest niets van haar weten. Het was zijn huis maar vooral… het was zijn speelgoed! Het was duidelijk geen liefde op het eerste gezicht. Maar na een week was hij uitgegromd. Hij had door dat ze toch niet wegging. Hazel trok zich er weinig van aan. Ze vond hem maar een enorme aansteller (wat hij ook is). Maar ze liet zich zeker niet ondersneeuwen.
Op de puppycursus was ze het lieve, zoete, maar vooral mooie rode pupje. Ja, ze had een hoog aaaach, ooooh en oooe gehalte. Met Hazel ben ik in de gehoorzaamheid niet verder gegaan. Ik was in die tijd te druk met KK1 en KK2 en de wedstrijden van de andere twee honden.
Inmiddels heb ik haar een aantal malen op de show ingeschreven. Niet geheel zonder succes, mag ik wel zeggen. Zo werd ze in 2007 Nederlands Jeugdkampioen en in 2008 Nederlands Kampioen en was ze op de shows in Berghem en Wijchen beste Cardigan. Tja, haar kapsones is dan ook flink gegroeid. In de toekomst zul je haar zeker regelmatig op de shows terugzien.
Inmiddels hebben we HD-foto’s laten maken. Hazel vond het allemaal wel prima en lag daar onder het motto “als je haar maar goed zit” in spreidstand. Na een aantal weken kregen we de uitslag en jawel het kon niet beter: HD-A met een Norbergwaarde 40 zonder botafwijking. Weer kwamen onze fokplannen een stapje dichterbij. Ook is de kennelnaam aangevraagd en toegekend. Niets houdt ons meer tegen op zoek te gaan naar mooie passende reuen om haar aan uit te huwelijken.
AI Website Maker