meta name = “viewport” content = “width = device-width, initial-scale = 1.0”
GPS-lopen in het Sauerland

11 t/m 14 maart 2010
In eerste instantie was het plan om met 5 vrouwen en 14 honden naar Tsjechië gaan. Maar het met zijn allen prikken van een geschikte datum viel niet mee. Ook ik had een drukke agenda vanwege de verwachte loopsheid van Hazel en de planning van het nieuwe nest. Ik had me er al bij neergelegd dat een wandelvakantie voor dit vroege voorjaar er niet in zat dit jaar totdat Miranda mij mailde, “wat blijft het stil, gaan we nu nog?”. We besloten uiteindelijk maar met zijn tweeën te gaan. Het grote vakantiehuis in Tsjechië hebben we maar even in het archief gestopt.  Onder het motto “wie bewaart, die heeft wat” toverde ik er zo een ander adresje uit. Na wat heen en weer gemail was dit vakantieadres dezelfde dag nog geboekt.

gps-lopen-sauerland-001

Zo gingen we toch nog op pad met onze 6 honden ( 4 Corgi’s en 2 Groenendalers). In de week voorafgaand aan de vakantie zag het weer er in eerste instantie goed uit, maar hoe dichter we richting ons vertrek kwamen hoe slechter de voorspellingen werden. Maar met sneeuwkettingen van mijn zwager en een flesje slotontdooier van de BP op zak kon ons niets gebeuren.

Om 9 uur was ik bij Miranda (iets later dan de bedoeling). Die had eitjes gekookt en heerlijke warme broodjes gebakken. Na een stevig ontbijt hebben we de honden nog even bij haar in het bos uitgelaten, in de hoop dat ze onderweg hun gemak zouden houden. Miranda had net een nieuwe pup van 6 maanden die nog niet direct stond te juichen bij de aanblik van zijn bench. Alle spullen en honden gingen weer met gemak ik mijn auto, “lang leve een Kangoo”. Nu alleen nog even de navigatie instellen (ik hoor je denken… zal ze wel weer vergeten zijn… maar nee hoor, niets daarvan). Dat was vreemd, Hallenberg kwam niet voor, nou dan maar Winterberg… Winterberg kwam ook niet voor... Dan maar met de kaart erbij. Gelukkig is Miranda een ster in het kaartlezen en was dit geen probleem.

gps-lopen-sauerland-002

Vanwege de pup (en omdat ons dat natuurlijk erg goed uitkwam) wilden we halverwege een flinke rustpauze houden. Gelukkig lag er een restaurant op onze route. We bestelden koffie en thee en na de nodige taarten voorbij te hebben zien komen, zijn ook wij bezweken voor een Küche volgens huisgemaakt recept. Hij was zo groot dat hij op een soort pizzabord lag. Ja, je hoeft echt niet te denken dat we afvallen op zo’n wandelvakantie. Na de taart lag het tempo er wat uit, maar wij hielden natuurlijk vol dat dat vanwege de jonge hond was. Na de wandeling hebben we onze reis vervolgd. In de schemer kwamen we bij het huisje genaamd Kakelbont aan. De eigenaren heetten ons welkom en keken direct in de auto. Ik zag ze slikken… waar zijn we aan begonnen met zoveel honden…

Na alle spullen en honden naar boven te hebben gebracht (wij hebben iets met trappen, want we hadden eerder ook al een huisje in de Ardennen dat steil tegen de berg aan lag) hadden we recht op een hapje en een drankje.

De volgende morgen zijn we de bergen in gegaan. Ook daar lag flink wat sneeuw. De Corgi’s konden er net nog in lopen. Op sommige stukken was de sneeuw wat diep, zodat ze daar wat meer moesten werken om erdoor te komen. Voor Sprokkel, die alweer 11 jaar is, leek dat soms wat zwaar maar ze is een slimme Corgi die niet voor één gat te vangen is. Ze zocht al snel de minder besneeuwde stukken onder de bomen op of ze ging gewoon in onze voetsporen lopen. Ook dit keer zouden we niet zo ver gaan en halverwege pauzeren vanwege de pup.

gps-lopen-sauerland-003
gps-lopen-sauerland-004

In het dorpje Liesen (na 7 km) vonden we een restaurant en hebben dus een ruime pauze ingelast. De bedoeling was dat dit zo’n beetje op de helft van de wandeling zou liggen. Helaas maakte een berg de wandeling langer dan verwacht. Na bijna 19 km kwamen we voldaan weer terug bij het huisje.

De dag erna hadden we een afwisselende wandeling door bos en velden. Deze route was wat minder zwaar, maar zeker weer zo lang. De weergoden waren ons wel alle dagen goed gezind. Het zag er erg dreigend uit. Toch bleef het droog, stond er weinig wind en was het een graad of 4; kortom, prima wandelweer. 

Op de laatste dag hebben wij het huisje onthaard en gingen we huiswaarts. Onderweg hadden we nog een wandeling in de bergen gepland. Daar was in de afgelopen dagen erg veel sneeuw gevallen. We reden achter een sneeuwschuiver aan en het was een beetje glibberen en glijden. Voor een wandeling lag er voor corgibegrippen teveel sneeuw en we besloten dus om door te rijden. De sneeuw ging langzaam over in regen en 100 km onder Arnhem werd het droog én tijd om de laatste wandeling in te zetten. Dit keer hebben we rustig gelopen en na 8 km vonden we het dan ook meer dan genoeg geweest voor de Groenendaler pup. We kijken weer terug op een geslaagde wandelvakantie met een strakke planning (2 dagen na thuiskomst is Hazel loops geworden en inmiddels gedekt).
In september zal er weer een nieuw avontuur volgen want dan ga ik met mijn vriendin Marga en Duitse Herder Ylva op stap.

Terug naar belevenissen ►
De kennel
Even voorstellen
Belevenissen
Resultaten
Fokkerij
Pupinformatie
Stammoeders
Teven
Algemeen
De Welsh Corgi Cardigan
Externe links
© 2023 - De Milligenhof

‌

No Code Website Builder